Om in te lijsten: vrijwilliger Ans Sanders

Fijn wonen is meer dan alleen een woning. Het gaat ook om de buurt of het woongebouw waarin je woont en de verbinding met anderen. In die ontmoeting spelen vrijwilligers een belangrijke rol. Daarom zetten we onze vrijwilligers graag in de spotlight. Ans Sanders vertelt enthousiast over haar rol als vrijwilliger in Brabantia, een woongebouw voor senioren in Waalre. Hier staat zelfstandig wonen centraal met extra aandacht voor activiteiten en ontmoeten.

Waarom bent u vrijwilliger?
“In 2014, een jaar nadat ik hier ben komen wonen, ben ik vrijwilliger geworden. Ik ben graag actief bezig. Eigenlijk ben ik erin ingerold en ben ik steeds meer gaan doen.” Beheerder Wim Bor vult aan: “Ans is er altijd. Vroeger waren er meer dan tien vrijwilligers. Nu zijn ze met z’n zessen, maar nog steeds net zo actief.”

Wat zijn uw belangrijkste taken als vrijwilliger?
“Wat doe ik eigenlijk niet?”, grapt Ans. “Elke ochtend ruim ik de vaat op en doe ik de was uit de keuken. Ik draai met een andere vrijwilliger het frietuurtje. We gaan samen als een trein! Er zijn hier veel activiteiten: een paaslunch, kerstdiner, nieuwjaarsborrel. En ook wekelijkse activiteiten zoals biljarten, kaarten, gym en samen sportwedstrijden op tv kijken of een voorstelling van het Parktheater streamen.”

Wat vindt u het mooist in uw werk als vrijwilliger?
“Je kunt het verschil maken voor mensen. Ik vind het fijn dat het hier levendig is. Bewoners genieten van de activiteiten. Niet alleen als vrijwilliger, maar ook als bewoner help ik graag anderen. Ik rij nog auto, dus neem soms een buurvrouw mee naar een afspraak of voor een vaccinatie.

Leuke momenten? Ik vind het prachtig dat steeds meer bewoners hun feestje in de ontmoetingsruimte geven. Ik open de ruimte op tijd, zodat familie kan versieren, sta tijdens het feest achter de bar en verzorg een hapje. Laatst kwamen de zusjes van een bewoner helemaal uit Deventer. Dat waren echte feestneuzen!”

Wat betekent u voor bewoners en de buurt?
“Voor veel mensen ben ik een bekend gezicht. Bewoners weten me te vinden. En hun kinderen ook. Soms bellen ze mij als ze hun vader of moeder niet kunnen bereiken.”

Waarom raadt u het anderen aan om vrijwilliger te worden?
“Het is gewoon leuk. En heel dankbaar werk. Ik doe alles met veel liefde en plezier, als vrijwilliger én als medebewoner. Naast de activiteiten is het een kleine moeite om bijvoorbeeld een maaltijd aan te nemen van de maaltijdservice wanneer m’n buurvrouw even niet thuis is. Mensen waarderen dat echt. Voor die glimlach en dat bedankje doe ik het”.